Στην αρχή συγκρότησαν τοπικές κυβερνήσεις. Οι «Τοπικοί Οργανισμοί», όπως λέγονταν αυτές οι τοπικές κυβερνήσεις, ήταν:
- η Πελοποννησιακή Γερουσία για την Πελοπόννησο,
- η Γερουσία για τη Δυτική Στερεά Ελλάδα και
- ο Άρειος Πάγος για την Ανατολική Στερεά.
Μέσα στα τρία πρώτα χρόνια της Επανάστασης έγιναν εκλογές για δύο εθνοσυνελεύσεις. Η πρώτη Εθνοσυνέλευση, που έγινε στην Επίδαυρο το Δεκέμβριο του 1821, ψήφισε το πρώτο ελληνικό σύνταγμα, κήρυξε την ανεξαρτησία των Ελλήνων και εξέλεξε δύο σώματα: τη βουλή (βουλευτικό) και την κυβέρνηση (νομοτελεστικό).
Η πρώτη σελίδα του Προσωρινού Πολιτεύματος της Ελλάδος που εκδόθηκε στην Πιάδα το 1822(αρχαία Eπίδαυρος) .
Η σφραγίδα του Εκτελεστικού και του Βουλευτικού με την απεικόνιση της θεάς Αθηνάς.
Εδώ πρέπει να πούμε ότι ανάμεσα στους πρόκριτους και στους στρατιωτικούς υπήρχε μεγάλη αντιζηλία και διαφορά απόψεων. Οι πρόκριτοι, που διοικούσαν τις κοινότητες από την εποχή της Τουρκοκρατίας, θεώρησαν ότι είναι φυσικό να εξακολουθούν να ελέγχουν την κατάσταση.
Οι στρατιωτικοί, που ο λαός τούς θαύμαζε για τα κατορθώματα τους στα πεδία των μαχών, ήθελαν και αυτοί να έχουν μερίδιο στην εξουσία.
Στην Α΄ Εθνοσυνέλευση ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος(Φαναριώτης) εκλέχτηκε Πρόεδρος του Εκτελεστικού. Κατά την Β΄ Εθνοσυνέλευση αναδείχθηκε Πρόεδρος του Βουλευτικού, αλλά υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη θέση αυτή κάτω από την πίεση του Κολοκοτρώνη.